_مى سپارى ام به خاک گلدان و خودت آزاد مى شوى با دامنى گل دار و پیراهنى سفید، ابرها را تکیه گاه مى کنى براى ریشه دواندن در آسمان.
نوشته ای برای عکس از علی امیری